این حرکت دست را می‌توان به روش‌های مختلفی تفسیر کرد، از یک امتناع قوی مانند «بس کن» تا یک درخواست ملایم مانند «لطفاً یک لحظه صبر کن». وقتی می‌خواهید جریان گفتگو را متوقف کنید، مفید است.

این شبیه به ژست «با دستم صحبت کن» است که در فرهنگ پاپ آمریکایی دهه ۱۹۹۰ رایج بود، بنابراین می‌تواند معنای قاطع عدم تمایل به شنیدن حرف طرف مقابل را نیز داشته باشد. با این حال، معمولاً به صورت مثبت‌تر برای «بزن قدش» یا احوالپرسی‌های دوستانه استفاده می‌شود، بنابراین زمینه و موقعیت کلیدی است.