Pochodzi od gestu używanego do życzenia powodzenia, głównie w kulturach zachodnich. Jest często używany do wyrażenia pozytywnej nadziei, że coś na pewno się wydarzy.

Co ciekawe, w przeszłości ludzie potajemnie wykonywali ten gest za plecami, aby prosić o przebaczenie, gdy kłamali. Obecnie jest on jednak znacznie częściej używany jako ciepły gest wsparcia, podobnie jak zwrot „trzymam kciuki!”.